Metoda Bobath w rehabilitacji neurologicznej osób dorosłych

Istotą koncepcji Bobath jest torowanie ruchu prawidłowego, czyli nauczenie ruchu zbliżonego jak najbardziej do tego, jaki wykonuje osoba zdrowa. Terapia skupia się na rozwiązywaniu problemów wynikających z uszkodzeń w obrębie układu nerwowego, na wspólnej pracy nad usunięciem przyczyn zaburzeń i nauce/przypomnieniu prawidłowych ruchów. Odbywa się to poprzez wykonywanie konkretnych zadań ruchowych, przy których towarzyszy fizjoterapeuta, który może wspomagać ruch i na bieżąco go korygować.

Celem terapii jest osiągnięcie maksymalnej możliwej samodzielności. Jest to możliwe dzięki dobrej diagnostyce: terapeuta określa problem pacjenta – jaka czynność jest w danym momencie nieosiągalna i co jest przyczyną problemu: skrócenie ścięgna, zaburzenie czucia, deformacja stawu) oraz określa wspólnie z pacjentem cele terapii. Cel powinien być realny, ale balansujący na granicy możliwości pacjenta, który jest modyfikowany wraz z postępami.

Do najważniejszych zasad terapii należy:

• czas rozpoczęcia terapii – tak szybko, jak tylko jest to możliwe (np. w przypadku udarów mózgu: po ustabilizowaniu funkcji życiowych, gdy tylko lekarz wyda zgodę),
• zasada terapii 24 godzin – terapia angażuje otoczenie pacjenta: bliskich, personel medyczny: wszyscy przestrzegają zasad, w jaki sposób pacjent ma siadać, odpoczywać, jeść, wstawać, tak, by w ciągu dnia utrwaliły się elementy wypracowane w czasie ćwiczeń i nie powstały patologiczne wzorce ruchowe,
• dopasowanie stopnia pomocy – nie za mało, ale też pacjent nie jest wyręczany w tym, co potrafi zrobić,
• terapia bez bólu – ale nie bez zmęczenia,
• regulacja napięcia mięśniowego – wdrażany jest odpowiedni rodzaj zadań i ćwiczeń wspomagających regulację napięcia mięśniowego w kierunku najbardziej prawidłowego,
• uwzględnienie porażonej strony w czasie terapii – nie ma możliwości „pomijania” ręki czy nogi objętej niedowładem, np. po udarze
• praca nad równowagą – z wykorzystaniem zadań, jak najbardziej zbliżonych do sytuacji dnia codziennego,
• handling – czyli odpowiednie ułożenie rąk na pacjencie, mające na celu wspomaganie go i torowanie prawidłowego ruchu. 

Jedną z wielu zalet koncepcji, oprócz jej bezbolesności, 24-godzinnego działania czy otwartości, jest jej bezustanny rozwój. Życzył sobie tego zresztą jeden z twórców koncepcji, mówiąc: „Koncepcja Bobath nie jest zamknięta. Mamy nadzieję, że będzie nieustannie rozwijana.” Prośba Karla Bobatha została wysłuchana, i metoda rozwija się po dziś dzień, bezustannie się aktualizując i służąc coraz szerszemu gronu pacjentów.

Po więcej informacji zapraszamy do gabinetu Avalon Active podczas bezpłatnej konsultacji z fizjoterapeutą ustalimy cel i zaplanujemy proces rehabilitacji.

Opracowane na podstawie:

1. M. Lawton, Bobath dla dorosłych. Kurs podstawowy. Wrocław 28.01-17.05. 2013 (skrypt kursu)

2. E. Mikołajewska, Metoda NDT Bobath w neurorehabilitacji osób dorosłych, PZWL, Warszawa 2012