Agnieszka Zaniewska
Fundacja Avalon
Cukrzyca jest chorobą metaboliczną, która rozpowszechnia się coraz szerzej na całym świecie. Dlatego tak ważna jest świadomość, w jaki sposób można minimalizować ryzyko wystąpienia choroby, a także jakie sposoby potrafią wykryć i leczyć cukrzycę. Ze względu na przyczynę i przebieg choroby można wyróżnić cukrzycę typu 1, typu 2, cukrzycę ciężarnych i inne. Około 90% zachorowań stanowi cukrzyca typu 2. Chorzy na ten typ produkują za małą ilość insuliny lub organizm wykorzystuje ją w niewłaściwy sposób. Z kolei osoby dotknięte typem 1 muszą dostarczać insulinę za pomocą wkłuć, ponieważ ich organizm na ogół w ogóle jej nie wytwarza. Insulina – hormon – ma za zadanie regulować poziom cukru we krwi. Jeżeli glukoza nie może przeniknąć do komórek organizmu, w których jest spalana jako energia i pozostaje w krwiobiegu, jej stężenie może wzrastać do szkodliwego poziomu. Niestety statystyka jest przerażająca – szacuje się, że z cukrzycą zmaga się 350 mln ludzi na całym świecie; w 2012 r. choroba spowodowała bezpośredni zgon około 1,5 mln ludzi. WHO prognozuje, że do 2030 r. cukrzyca będzie na 7 miejscu najczęściej występujących przyczyn zgonów.
Cukrzyca 1 i 2 typu różnią się od siebie pod wieloma względami, szczególnie jeśli chodzi o minimalizowanie ryzyka zachorowania. Niestety, obecnie nie znamy żadnej skutecznej metody, która mogłaby zapobiegać cukrzycy typu 1, występującej najczęściej u ludzi młodych oraz u dzieci. Przyczyna jej powstawania nie jest do końca dokładnie poznana. W tym przypadku wini się skłonności genetyczne przy wystąpieniu czynnika środowiskowego, np.: stresu, leków, pewnych infekcji. Z kolei typ 2 rozwija się przeważnie u osób starszych i otyłych, związany jest ze słabą odpowiedzią tkanek organizmu na insulinę (tzw. insulinooporność). Osoby chorujące najczęściej mają nadwagę, nadciśnienie tętnicze, wysoki poziom cholesterolu, prowadzą siedzący tryb życia. W tym przypadku ryzyko zachorowania można zmniejszyć, dbając o zdrowie, przede wszystkim obniżając masę ciała, gdy występuje otyłość. Wówczas genetyczne skłonności do cukrzycy mogą się nie uaktywnić. W wielu państwach mówi się już o epidemii otyłości. Dlatego też świadomość objawów wskazujących na cukrzycę oraz wiedza na temat badań profilaktycznych jest niezbędna.
Jeśli zauważysz u siebie bardzo silne pragnienie z wysychaniem błon śluzowych i skóry, wilczy apetyt, a mimo to chudnięcie, senność, wielomocz, skłonność do infekcji. Warto zaznaczyć, że typowe, przedstawione powyżej objawy występują dla cukrzycy typu 1. Przy typie 2, który występuje częściej, objawy nie są na tyle silne, by zauważony został ich cały szereg. Dlatego mówi się, że cukrzyca działa podstępnie, mogąc rozwijać już powikłania choroby.
Podstawą rozpoznania cukrzycy jest stwierdzone podwyższone stężenie glukozy we krwi oraz charakterystyczne objawy. Za normę stężenia glukozy we krwi przyjmuje się 60–99 mg/dl. Badania przesiewowe w kierunku cukrzycy nie są skomplikowane – stężenie glukozy oznacza się, pobierając krew tak jak do rutynowych badań. Warto pamiętać, aby wykonywać je raz w roku, nawet jeśli nie odczuwamy żadnych objawów.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Cukrzyca
http://www.who.un.org.pl/aktualnosci.php?news=163&wid=1
